Kenapa saya disini!

Bismillahirrahmannirrahim,

KENAPA SAYA DISINI?

Hari ni 1 januari 2008.

hari pertama saya di umur 20tahun. Tadi ma message, keputusan PMR SMKAF paling baik tahun nie.alhamdulillah. Saya? mmm..semua tu dah berlalu. Dulu saya selalu mencongak?bila ia semua akan berlalu?

UPSR…2000

PMR….2003

SPM….2005

STPM…-saya tak ambik la.

Sekarang,dah 2008.cepat masa berlalu.dan tak lupa saya juga telah Berjaya hafaz juz an amma. Kenapa saya disini? Selepas SPM, borang permohonan diisi. Saya ke Matrikulasi Gambang Pahang.sebulan cukup saya disana. Saya keluar dgn linangan air mata,untuk persediaan ke timur tengah, di INTEC. 3 bulan berlalu, hati dan perasaan saya kosong. Kmph masih terbayang di kepala. Future Doctor's Workshop, Kursus Pengurusan Jenazah, Kursus perkahwinan, BTN, dan lain2.semua kosong.saya rindu KMPh.saya rindu Naim.

23 september 2006

Hari bersejarah.kali pertama saya meninggalkan bumi tempat saya dilahirkan, Tempat saya membesar, tempat saya jatuh dan bangun. Tempat saya mengenal dunia.saya tak pernah terfikir saya akan pergi sejauh ini. Satu rombongan senior2 mengahantar.saya tak sangka.sebab saya hanya bergurau minta mereka hantarkan di airport.dan saya bersalah sendiri bila tahu airport sgt jauh dari Bandar.terima kasih semua.tapi semua kosong.saya Berjaya.sebab Berjaya mengekalkan gelaran miss triton.saya tak menitikkan air mata.adakah itu Berjaya? Mesir destinasi ku.Timur Tengah…Middle East.tengahnya walaupun tak berape timur. Saya masih rindukan ketimuran budaya Melayu. saya pelajar perubatan di Universiti Iskandariah.

ana kuliah tib fi gam'ah iskandare. Sanah kam?...ana sanah ula..tergagap2 Tibb basyari?..ha ape? Xtau.musy 'arifah. Minen?...malizia.. Malizia kuwaiyyis!katenya balik. nak jawab ape?alhamdulillah,syukran. Perbualan terhenti.sebab saya xfaham ape lagi dia tanye. Takallim arabi?...qolilan2..xtau ape nak jawab Lama2 kemudian tahu bila org tanya Takallim arabi?..klu xtau sgt,jawab..syuwaiya2 bas. Dah bijak sket.apebila org arab tnye je..jwpn saya syuwaiiya2 bas.sebab tu je yg tahu. Inilah tanah arab mesir.ammiah lebih menguasai.bahasa arab fushah yg pernah saya pelajari ntah kemana.

September2006-julai2007

Setahun pelajaran berlalu. Tamat dua semester. Saya dah habis sanah ula tibb di sini? Alhamdulillah.tp saya rase masih xtau ape2. Dan result sgt teruk.

Julai2007-september2007

Cuti! Dah xde buku2.tp tidak bagi saya. Apepun cuti diisi sepenuhnya. Kaherah,alex,kaherah,Syria,alex, kaherah lagi.program, daurah kitab, kelas quran, kelas bahasa arab, Cuti dah nak habis.ogos2007. Dan saya ade special course.saya dikuarantin di alex! Padan muka sapa suruh main2 dulu.

Oktober2007-31 disember2007

Sem1, tahun dua,tibb. Alhamdulillah, ana sanah thaniah, tibb basyari, gam'ah isakandare. Kullu sittah sanah. Takallim arabi kuwaiyyis!.alhamdulillah, ana sanatain hena.=) Berbunga hati.bahasa arab ammiah makin lancar.

Tapi saya rase bhs arab fushah smkn hilang

Hari pertama 2008,1 januari 2008.

Hari yg bermakna. tapi ade peristiwa yg menyebabkan saya terluka lagi n saya tak berminat nak kongsi di sini. Saya dah masuk 20 tahun.

Pukul 9.49malam waktu mesir(1jan08 dimesir),

Pukul 3.49 pagi waktu Malaysia(2jan08 di malaysia)beza kami 6jam.

Ma message lagi.

"ini adah dah masuk alam ke3(dewasa@matang) namun begitu hati2 dalam melayari hidup.masa muda adalah penentu hari tua nanti.di samping itu kita kena bijak memilih pasangan hidup yg sesuai,(agama no 1).ma selalu borak dgn aman, alam kanak2 adah tamat di naim, remaja adah tamat di mesir.jadikanlah agama sebagai penyuluh jalan"

Pesanan seorg ibu. hehe ma.adah xpikir lagi la pasangan hidup. Baru mengenal perasaan. sebab adah rase zaman kanak2 baru habis.masih ade lagi main2 tu. Apepun…

Buat ma,

Insyaallah. Terima kasih kerana menjadi pendorong n bagi semangat buat adah di sini. Doakan adah sama

Adah sayang ma. Dulu, masih tak boleh terima kenapa mesti ke Mesir?

Kat KMPh, sume dah elok. Tapi skrg adah tau. Kalau kat mesir pun adah agak main2, di Malaysia pasti akan lebih menjadi2 Sebab ade family, adah tak pandai berdikari. N adah tau adah degil n manja. Di rumah, ma selalu bg arahan itu dan ini.

Adah buat, tp dalam hati masih ragu dan memberontak. Dan skrg adah tau, semua tu penting untuk menguruskan diri, kerana disini adah ade rumah sendiri.

Tandas, dapur, tamu, bilik, almari. Sampah, sepah, debu lebih2 lagi di Mesir nie.huhu Kawan sebilik, ahli bait, kawan kuliah, tetamu, senior, akak senior tibb, akak2 dirasat. Skrg nie keluarga saya disini. Muamalah tu penting.

Dan saya xnafikan.saya agak terikut dgn gaya ma. Arahan.arahan.arahan. Saya terbiasa. Walaupun saya tahu.xsemua org suka menerima arahan. Dan secara tak lansung ia bermaksud saya agak2 suka menerima arahan.

Tapi saya harus betulkan. Betulkan yg biasa, Biasakan yg betul.

Kerana di sini saya dgn suasana baru, keluarga baru. Saya nak jadi baru. Saya kurang sabar kalau aman kena marah. Saya akan marah balik.tapi ia menyebabkan keadaan lebih teruk Skrg saya disini. Saya harap aman akan ok.xkena marah.

Tapi,aman kuat.adah yg xkuat. Sebab tu saya disini. Untuk menjadi lebih kuat. Saya sedih.saya xdapat kawal perasaan saya. Saya agak terikut dgn perangai abah. Dan dua2 xboleh sekali. Ma tahu ape yang baik untuk anaknye. Walaupun mgkn pahit untuk diri sendiri. Saya juga kena kuat.

Saya manja,tapi saya tak pernah tahu saya manja. Sebab ma tak pernah manjakan saya. Dia tahu, kalau dia manjakan saya.saya akan makin menjadi2. Saya akan lemah. Terima kasih ma.semoga allah memberkatimu. Dunia n akhirat jua. Saya akan buat yg terbaik untuk ma. Insyaallah!

Buat aman,

Satu2nya adik kakak. Banyak yg kak belajar dr aman.terima kasih aman. Akak sayang aman juga. Tapi akak rasa akak tak pernah tunjuk pun akak sayang kan. Aman selalu kena marah.tapi akak tak buat ape2. Akak yg marah balik n akak nangis. aman tak salah, n aman akan nangis juga.

Aman kena kuat. Skrg hnya aman ade kat rumah. Temankan ma ye.akak jauh. sbb akak xkuat. Ma selalu kata aman kuat. Rajin.lagi rajin dari akak juga.akak percaya aman akan Berjaya untuk spm nnt.insyaallah. Aman peneman ma skrg ye.jaga ma elok2. Tunggu akak balik nnt ye.insyaallah. Akak yg baru.akak tak nak marah2 lagi.

Aman mesti kuat semangat. Banyakkan latihan ye. Aman harapan ma.akak nak tgk juga aman berjalan sendiri nnt. Akak igt lagi.mase aman kecil2 dulu. Akak ajar aman jalan.akak pelik sebab sepupu2 yg lain semua dah boleh jalan mase umur aman tu.

Hari mula2 aman boleb jalan sendiri tanpa akak pegang sebanyak tujuh langkah. Akak seronok sgt. Esokknya akak ajar lagi, aman boleh jalan 5 langkah. Akak ajar lagi…..3 langkah. Akak pelik.akak ajar lagi…1 langkah.dan xboleh lagi. Aman kenapa?

Dari hari tu akak wat keputusan. Nnt akak nak belajar.nak jadi doctor. Akak nak rawat adik. Doakan akak ye. Aman pun mesti kuat.

Buat abang hayat,

Satu2 nye abang saya. Saya tak pernah panggil abg.sebab saya panggil hayat.semua org panggil dia hayat.tapi nama abg, aizuddin.mohd aizuddin zaimi.xde hayat pun. Abg kat UPM skrg.dah tahun 4.clinical year.mesti sibuk kan? Tak pe abg pun bljr sungguh untuk jadi doctor. Nnt boleh rawat aman juga.

Ma kata abg tak balik Kelantan pun raya haji, sbb sibuk sgt. Adah tak balik juga.dah tiga kali raya adah tak de. Kesian ma. Satu2nya anak perempuan ma tak balik.abg xbalik juga. Ma selalu dok ulang2 kate abg xbalik. Adah nak balik juga.tapi jauh sangat. Kalau boleh balik. Ma kata ma g kuala lumpur pun tak sempat jumpa abg sebab abg kat Kuala Pilah. Ma balik dulu, sekolah dah nak buka.

Abe hayat. Saya tak pernah panggil abg cmtu. Walaupun ade je sepupu2 lain yg saya panggil abg. N ade juga senior2 lelaki yg saya panggil abg. Abe ju, abe ja, abe mi, abe nusi, abe idi, abe ti… Sebab org lain panggil cmtu. Saya tak pernah panggil abe, sebab jrg dengar org panggil abe cmtu. Tapi kalau saya tak panggil abe,sape lagi yg nak panggil abe cmtu. Sebab saya adik abe. Aman pun ikut saya juga. Panggil hayat.

Tapi saya rase bersalah sendiri sebab org lain(lelaki) yg tak de kaitan dgn saya, Saya boleh panggil abg. Nnt kalau nak panggil abe boleh ke? Saya segan. N abe mesti pelik. Tapi kena biasakan, Betulkan yg biasa, Biasakan yg betul. Ahli bait selalu cerita pasal abg dia Saya ade abg juga. Tapi saya tak tau nak cerita ape. Sebab saya tak rasa seperti saya ade abg. Tak baiknya adik. Betul. Saya pun nak msg dgn abg juga. Nak cakap dgn abg. Saya xkenal n percaya lelaki lain selain abg dgn adik saya. Tapi saya jrg cakap dgn abg. Tapi kena biasakan, Betulkan yg biasa, Biasakan yg betul. Tapi abg jrg balas, n saya rasa malas dah nak cakap lagi. Tapi, bile ade kawan2 n saudara lelaki nak bercakap @ urusan. Saya mesti biasakan juga.

Saya bersalah sendiri. Sebab saya jrg cakap dgn abg. Tapi saya cakap dgn lelaki yg bukan muhrim. Saya susah nak terima mereka..mereka yg bukan muhrim. Dan ade yg kate saya syadid. Saya tak syadid. Saya sayang abg saya. Saya tak nak lebihkan mereka drpd abg saya sendiri. Abg, saya mntk maaf. Lgpun abg pernah nasihat. Jgn cakap dgn lelaki, tanpa urusan. Tapi saya buat juga. Ade juga yg saya bercakap. N saya tau ade yg kate saya sombong. Tapi saya ingat ape abg kate. Abg kate jgn chatting. Saya chat juga. Saya telefon ma guna ym dan chatting. N saya chatting dan telefon org lain juga.

Terakhir,

Buat abah,

Abah jaga ma elok2 ye. Saya jauh. Kalau saya dekat pun saya tak dapat nak jaga ma macam abah jaga ma dulu. sebab saya tahu abah boleh. Lagipun saya ade terikut perangai abah juga. Ma tahu. Dan ma tahu ape perlu buat juga. Abah jaga diri elok2 ye. Jaga kesihatan. abg bakal doctor dah,lagi dua tahun,adah lmbt lagi. Abg dah pandai nasihat..untuk kesihatan. Saya sayang abah juga. Saya sayang semua. Abah tolong ma jaga aman. Aman perlu sokongan. Ma pun nak sokongan. Abang perlu sokongan. Adah pun perlu sokongan. Abah tiang keluarga kami. Sebab tu abah kuat.

Kami yakin abah boleh.